Osmanlı ordusu Çemen yakınlarında çadırlarını kurduktan sonra bir İran elçisi gelip Yavuz’un üç mektubunun cevabını getirdi. Ayrıca bir de afyon dolu bir altın kutu teslim etti. Böylece bu rakip hükümdarlar, birçok Asya hükümdarlarında örnekleri görülegelmiş olan bir geleneğe uygun olarak, birbirlerine küçültücü sözler içeren mektuplar, imalı ve hoş olmayan hediyeleri getiren elçiler gönderiyorlardı.
Şah İsmail’in cevabında Padişah’ı savaşa sürükleyen sebeplerin bilinmediği açıklanmakta ve barış istenmekte idi. Ayrıca Şah, bu mektubun şüphesiz afyon ile sarhoş olmuş sekreterlerin eseri bulunduğunu da ifade ile elçisi Şahkulu Akay ile bir kutu içindegönderdiğini, ilahi iradeninaz zaman içinde belireceğini; fakat o vakit iş işten geçmiş olacağını da sözlerine ekliyordu.
