Barlas soyuna mensup Karaçar Noyan’ın dördüncü derecede çocuklarından Tatar emiri ve Cengiz Han oğlu Çağatay’ın veziri olan Taragay’ın oğlu, “Timur” adı ile adlandırılmıştı.
Timur,doğuştan değil,Sistan hükümet merkezinin kuşatılması sırasında almış olduğu bir yara sonucunda topla kalmıştı.Aksak olmakla beraber uzun boylu ve mert idi.Büyük başı,yüksek ve geniş alnı seçkin hasletlere delalet eylerdi.Tabii olan beyaz saçları teninin tazeliği ile garip bir tezat durumunda idi.Ciddi ve düşünceli idi.Hafifliklere karşı açıktan açığa nefret gösterir ve vakarını hiçbir zaman bozmazdı.Doğru sözlü idi.İki yüzlülükten öylesine tiksinirdi ki,en kaba gerçeği en dalkavukça yalana daima üstün tutardı.
Timur tasarladığı şeyi asla bırakmamayı,verdiği emri hiçbir zaman geri almamayı kendine meslek edinmişti.Kararlaştırdığı şey,kendisi için yapılmış anlamına gelirdi.
Timur talihe,tesadüfe güvenmezdi.
Şairleri,gülünecek şeyler anlatanları pek sevmezdi.Fakat doktorları,astronomi uzmanlarını,fakihleri saygı ile karşılar ve onların sohbetlerini,tartışmalarını zevkle dinlerdi.
” Düşkünlüklerinden bir de satranç oyunu idi.Bunda kendisini yenecek yoktu.Farsça’yı, Türkçe’yi ve Moğolca’yı bilirdi.Töre,yahut Cengiz Han’ın Kanunu,bütün hayatı boyunca seçtiği ve saygı gösterdiği şey olmuştur.Töreyi,Tüzükat unvanı adı altında düzenlediği kanun ile tamamlamıştır.
Timur, hükümet işlerine şahsen ve aktif bir şekilde bakmakla beraber casusluk da mülki ve askeri idarenin başlıca aracı idi.Timur’ un memurları değişik kıyafetler altında her memlekette dolaşırlardı….Öylesine ki yabancı ülkelerde geçen olaylara Timur bu memelketlerin hükümdarlarından daha çok muttali olurdu.
Askerlerin Timur’ a bağlılıkları öylesine idi ki yalnız canlarını değil,her istediği zaman ganimetlerini,kendi mallarını da feda ederlerdi.
Timur gençliğini cenk tecrübeleri ile avcılıkla küçük seferlerle geçirmişti. ”
J.Von HAMMER-Osmanlı İmparatorluğu Tarihi
(İlgi Kültür Sanat Yayınları-Cilt 1-Sy.109 ve 110 )
