Sultan Süleyman daha önce en iyi komutanlarından biri olan eski Bosna Valisi Hüsrev Paşa ile ihtiyar Veziriazam Süleyman Paşa‘yı azletmişti. Bunların azli iki vezirin Divanda uygunsuz bir çekişmeye girişmelerinden doğmuştur. Gerek Hüsrev Paşa, gerekse Süleyman Paşa makamlarını ve nüfuzlarını kaybettikten sonra çok yaşamadılar. Doksanlık bir hadım olan Süleyman Paşa, Malkara’da daha üç yıl köşesine çekilmiş olarak yaşadı ise de; nüfuz ve kudretten yoksun bir hayata dayanamayacak kadar zayıf olan Hüsrev Paşa, kendisini açlıktan öldürmek suretiyle hayatına son vermiştir.
Gözden düştüğü zamandan beri ilk defa olmak üzere ata binmek arzusunda bulunup da etrafında hizmetkar, muhafız, ve sırmalı kaftan göremeyince derhal gezintiden vazgeçip yaşamaktan nefret etmiştir. “Böyle ata binmekten ise yatakta yatmak daha iyidir.” diyerek ayağını üzengiden çıkartıp evine dönmüş ve yatağına girmiştir. Kendisini tedavi etmek isteyen hekimlere de kapısını kapatmıştır. “Bana zehir içirtmek istiyorsunuz ! ” ondan sonra hiç bir şey yememiştir. Sekiz gün sonra da ömrü sona ermiştir.
J.Von Hammer-Osmanlı İmparatorluğu Tarihi
(İlgi Kültür Sanat Yayınları-Cilt 2 -Sy. 27)
