Devşirme Kanunu,bugün aydın bir hakikattir ki,siyasi bir deha eseridir.
Vezir Çandarlı Ali Paşa’nın eseri olup Ankara mağlubiyetinden sonra tatbikine başlanan bu kanun,hükümleri zamanla genişletilerek ve üzerinde hurde teferruatına kadar işlenerek 17.asrın ikinci yarısına kadar yürürlükte kaldı.Yeniçeri Ocağı’nın temel taşı oldu.
Devşirme Kanunu’nun ana maddesi,yeniçeri yapılmak üzere akıncı gazilerden alınan pençik oğlanlarının yerine,padişahın Rumeli ve Anadolu’daki Hristiyan tebaasının evlatlarından oğlan devşirmekti. Bu kanun hem Yeniçeri Ocağı’na tükenmez bir insan kaynağını temin ediyordu,hem de fatih olarak girip yerleşen Türkler müstesna,ahalisi baştan başa Hıristiyan olan Rumeli’nin yavaş yavaş İslamlaştırılmasını sağlıyordu.
Devşirme Kanunu’nun hükümlerini şöylece toplayabiliriz:
1-Devşirilecek oğlanlar en küçüğü 8 en büyüğü 18 yaş arasındaki çocuklardır.
2-Aranılan evsafı haiz olursa azami yaş 20’ye kadar çıkabilir.
3-Bu yaşlar arasındaki çocukların yüz melahat ve letafeti ile vücut yapısı tenasübüne ve tam sıhhate sahip olmalarıdevşirmelik için şarttır.
4-Devşirme zamanla mukayyet olmayıp Yeniçeri Ocağı’nı besleyen Acemi Oğlanlar Ocağı’nın ihtiyacına göre ve Yeniçeri Asker Ocağı’nın en büyük kumandanı olan yeniçeri ağasının bu ihtiyacı bildirmesiyle yapılır.
5-Devşirme,ihtiyaca göre ve memleketin her tarafında yahut tespit edilecek mahdut bir bölgesinde yapılır.
6-Bir devşirme devresinde köylerden veya kasabalarda mahallerden kırk evden bir erkek çocuk alınır.
7-Evsafı kanuna uygun olarakdevşirilecek oğlan en az iki erkek kardeşten biri olacaktır.
8-Evsafı kanuna uygun dahi olsa ailesinin tek erkek evladı olan oğlan devşirme olarak alınamaz.
9-Evsafı kanuna uygun dahi olsa,18 yaşından küçük olduğu halde oğlan evliyse devşirme olarak alınamaz.
10-Devşirilen oğlanlar nihai olarak bir elemeye tâbi tutulurlar,oğlanların en seçkinleri padişah hizmetine içoğlanı (Enderun oğlanı) olarak ayrılır,geri kalanı acemi oğlanı olur.
Yazının devamını okumak için sonraki sayfaya geçebilirsiniz.
