Şu geniş dünyaya sığmayan gönül
Şimdi bir odaya kapandı kaldı.
Bir dakka bir yerde duramaz iken,
Oturduğu yerden kalkamaz oldu.
Hani o gençlikte çağlayan gönül,
Kahi gülüp kahi ağlayan gönül,
Güzeller köşkünde yaylayan gönül,
Gönül yaşar amma, ümitler öldü.
Elveda gençlikte geçen günüme,
Ezrail el atıyor canıma,
Yanarım gençlikte, o zamanıma,
Acı tatlı günler hep hayal oldu.
Nerde gençlikteki geçen çağlarım,
Sustu bülbül,gazel döktü bağlarım,
Her gün hatırlarım her gün ağlarım,
VEYSEL ağlamanın zamanı geldi.
Aşık Veysel Şatıroğlu