” Yağmur yağıyor,iliklerime kadar üşüyorum.Güneş açıyor,utanıyorum yalnızlığımdan.Kar yağıyor.Ağarıyor çirkin yüzü merhametsiz sokakların.Güneş açıyor,utanıyorum yalnızlığımdan.Ben bu şehirde sensiz yaşayamam…
Madem ki bulut değilim; ben bu şehirde sensiz yaşayamam. ”
Ümit Yaşar Oğuzcan-Sahibini Arayan Mektuplar (7.Mektup)
