Louis Aragon | Yalnız İnsan (Şiir)

“Yalnız insan merdivendir
Hiçbir yere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye
Dayandığı kapılardan

Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir

Yalnız insan yok ki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan

Yalnız insan kayıp mektup
Adresimi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kimbilir kim tarafından.”

 

Louis Aragon

 

Önceki İçerikFederico Garcia Lorca | Umarsız Aşka Gazel (Şiir)
Sonraki İçerikÜmit Yaşar Oğuzcan | Dağ Rüzgarı (Şiir)

Yanıtla:

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen adınızı yazınız