Ümit Yaşar Oğuzcan | Dağ Rüzgarı (Şiir)

 

“Kaderde senden ayrı düşmek de varmış 
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim.. 
Seni tanımadan 
Hele seni böyle deli divane sevmeden 
Yalnızlık güzeldir diyordum.

 
Al başını, kaç bu şehirden 
Ufukta bir çizgi gibi gördüğün dağlara 
Rüzgarın iyot kokularını taşıdığı denizlere git 
Git gidebildiğin yere git diyordum.

Oysa ki, senden kaçılmazmış 
Yokluğuna bir gün bile dayanılmazmış
Bilmiyordum. 

Yine de dayanmaya çalışıyorum işte 
Bir kır çiçeği koparıyorum gözlerine benzeyen 
Geçen bulutlara sesleniyorum ellerin diye 
Rüzgar güzel bir koku getirmişse 
Saçlarını okşayıp gelmiştir diyerek avunuyorum.

 
Yaşamak seninle bir başka zamanı 
Bir başka zamanda seni yaşamak 
Her şeyden önce sen 
Elbette sen 
Mutlaka sen 
İster uzaklarda ol 
İster yanı başımda dur 
Sen ol yeter ki bu zaman içinde 
Ben olmasam da olur.

Seni bir yumağa sarıyorum yıllardır 
Bitmiyorsun.

Çaresizliğim gün gibi aşikar 
Su olup çeşmelerden akan güzelliğin 
İnceliğin ışık yüzüme vuran 
Sen güneş kadar sıcak 
Tabiat kadar gerçek 
Sen bahçelerde çiçekler açtıran 
Sudan, havadan, güneşten yüce varlık 
Sen, o tek sevgi içimde 
Sen görebildiğim tek aydınlık 

Bir nefeste benim için al 
Havasızlıktan öldürme beni 
Bulutlara, yıldızlara benim için de bak 
Susadım diyorsam 
Bir yudum su içmelisin 
Ben yorulduysam sen uyumalısın 
Ellerim sevilmek istiyor 
Saçlarım okşanmak istiyor 
Dudaklarım öpülmek istiyor 
Anlamalısın. 

Ağaçların yeşili kalmadı 
Gökyüzünün mavisi yok 
Bu dağlar o dağlar değil 
Rüzgarında kekik kokusu yok 
Kim bu çaresiz adam 
Bu kan çanağı gözler kimin 
Kaç gecedir uykusu yok 
Gündüzü yok 
Gecesi yok 
Yok 
Yok 
Anladım .

Sensiz yaşanmaz bu dünyada 
İmkanı yok.”

 

Ümit Yaşar Oğuzcan

 

Önceki İçerikLouis Aragon | Yalnız İnsan (Şiir)
Sonraki İçerikReşad Ekrem Koçu | Esircibaşı (Mehmed Paşa ile Muhsin Çelebi Konuşması)

Yanıtla:

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen adınızı yazınız