İşsizlik | Orhan Veli Kanık

 

İşsizlik kötü şey vesselam. İşsizliğin kötü olduğunu da yalnız aç kaldığım zamanlar düşünüyorum. Can sıkıntısından bunaldığım sıralarda da düşünsem ya. Olmuyor. Bu bahçeye de hep böyle zamanlarımda gelirim. Neden acaba? Etraftakilerinde çoğu işsiz. Bu bahçe sadece kaderleri ortak olanları mı çekiyor dersiniz. Olabilir. Vakit öğleyi geçiyor. Açlıktan bahsettim ama pek de aç değilim. Bununla beraber, neden bilmem, etrafımdakilerden utanıyorum. Herkesin yemeğe gittiği bir saatte benim, parasız, pulsuz buralarda dolaşmam bir suçmuş gibi geliyor bana. Boş sıralardan birine oturdum; düşünmeye başladım. Bereket versin sigaram var. O da olmasa felâket.

 

Orhan Veli Kanık- İşsizlik

Önceki İçerikYaşam Sinyali | José Rodrigues Dos Santos
Sonraki İçerikÖykü Nedir? | Fakir Baykurt

Yanıtla:

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen adınızı yazınız