Sultan Süleyman, Hayr Bey‘i Mısır valiliğinde bıraktı. Bu konudaki fermanında şu anlamda öğütler veriyordu:
“Benim emrim şudur ki zengin ve fakirler, şehirler ve köyler halkı, ülkenin bütün tebaası sana itaat etmelidirler. Eğer içlerinden görevlerinde kusur edenler bulunur ise; amir olsun, fakir olsun onları itaate zorlamalısın.
‘ Ve leküm fi’l kısasi hayatün.’ ‘Sizin için kısasta (başa baş, göze göz vs.) hayat vardır.’ mealindeki Allah’ın yüce emrini hatırlayarak her türlü karşıklığı önlemelisin, iltifatıma v himayeme böylece kavuşursun.
‘ Lein şekertüm leezidenneküm.’ ‘ Şükrederseniz muhakkak arttırırım.’ hikmetini düşünmek gerekir. ‘Bi’ş şükri tedumu en-niamu.’ ‘Şükürle nimetler sürekli olur.’ uyarınca Bab-ı Hümayun’dan verilen bütün emirlerin yerine getirilmesine koşmalısın ve hükmün altında bulunan büyükleri ve küçükleri korumlısın.”
J.Von Hammer-Osmanlı İmparatorluğu Tarihi
(İlgi Kültür Sanat Yayınları-Cilt 1-Sy.535)
