“Böylesi, belki de hayırlı oldu. Çünkü bıraksalar orada oturup, yaralı leyleğin hüsranı ile insanoğlunun kaçınılmaz kaderi arasında benzerlikler bulan, başımdan büyük bir hikâye yazmaya kalkacak, yüzüme gözüme bulaştıracaktım. Hikâyemin son cümleleri kafamda hazırdı bile. Yazımı şöyle bitirecektim: Bütün çabalar boşuna. Ne yaparsa yapsın, istediği kadar havalanacağım diye çırpınsın, sonunda insanoğlu da yaralı leylek gibi rezil ve perişan yan üstü toprağa yuvarlanmıyor mu? Kaderlerimiz aynı:Uçamayacağını bilmek, yine de uçmaya yeltenmek.”
Haldun Taner-İzinli Leylek
(Türk Dil Kurumu Yayınları)
Not:Yukarıda okuduklarınız hikâyenin tamamı değildir.
