Eskisi gibi yaşıyorum,
Gezerek, düşünerek.
Yalnız biletsiz biniyorum vapura, trene,
Pazarlıksız alış-veriş ediyorum.
Geceleri evimdeyim, rahatım yerinde.
(Bir de sıkılınca pencereyi açabilsem)
Ah… başımı kaşımak, çiçek koparmak,
El sıkmak istiyorum arada bir.
Melih Cevdet Anday – Ölmüş Arkadaştan Mektup
