” Yağmur yağıyor, iliklerime kadar üşüyorum. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Kar yağıyor. Ağarıyor çirkin yüzü merhametsiz sokakların. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Ben bu şehirde sensiz yaşayamam…
Madem ki bulut değilim; ben bu şehirde sensiz yaşayamam. ”
Ümit Yaşar Oğuzcan-Sahibini Arayan Mektuplar (7.Mektup)
